1,25,000 இலட்சம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கடைசி பனிப்பாறை காலம் எனலாம்.
உலகளாவிய கடல் மட்டங்கள் மிகக் குறைவாகவும் இருந்த காலம் இது என்போம். இது கடைசி பனி காலம் என அழைக்கப்படும்.
பனிக்கட்டிகள் அவற்றின் மிகப்பெரிய அளவை எட்டிய காலத்தைக் குறிக்கிறது.
கண்ட பனிக்கட்டிகள் பெருமளவில் தண்ணீர் தேங்கி இருந்ததால் கடல் சூழ்ந்த பகுதி மிகவும் குறைவாகவே இருந்து இருக்கிறது.
ஈமியன் காலத்தின் முக்கிய தன்மைகளாவன:
வெப்பமான வெப்பநிலை:
ஈமியன் காலத்தில், வெப்பநிலை பனிப்பாறை காலங்களை
விட அதிகமாக இருந்தது, இது பனிப்பாறைகள் உருக வழிவகுத்தது.
மத்திய டென்மார்க்கில் உள்ள Brørup, Herning மற்றும் Hollerup ஆகிய இடங்களில் உள்ள மகரந்த ஆய்வுகள் (Jessen & Milthers, 1928; Andersen 1957, 1965) ஓக், ஹேசல் மற்றும் ஹார்ன்பீம் ஆகியவற்றால் வகைப்படுத்தப்படும் மிதமான காடுகளுடன் ஈமியன் தாவரங்கள் உச்சம் பெற்றதாகக் காட்டுகின்றன.
ஸ்டென்சிக்மோஸ் என்பது தெற்கு டென்மார்க் பகுதியில், குறிப்பாக தெற்கு ஜட்லாந்தில் உள்ள புரோகர் தீபகற்பத்தில் அமைந்துள்ள ஒரு கடலோரப் பகுதியாகும் .
மொத்தத்தில், “பனிப்பாறை நுண்ணிய சூழல்” சிக்கலான சூழ்நிலைகளில் ஆழமாக மூழ்கி, மேற்பரப்பு-நிலை ஒருமுகப்படுத்தி வடிவமைக்கும் அடிப்படைக் கூறுபாடுகளைக் கண்டறிய ஊக்குவித்து, மிகவும் விரிவான மற்றும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும் தலையீடுகளுக்கு வழிவகுக்கிறது.
பனி உருகிய காலநிலை:
பனியும் காடும் மலையும் பள்ளமும்
இனிதே நிறைவு பெறும்முறை.
கனிவகை கனிவில் இனியவை தரும்
பனி உருகிய கடல் சூழ்நிலை
இனி வரும் காலநிலை மாற்றம்
நனிசூழ் கடல்புவி சுழற்சி முறை.
முறைமை படை தாங்கும் புவியியல்
அறையறை ஆக அணி வகுக்கும்
துறை சார் நிலையறிவு படிப்பினை
மறைபொருள் சுழலும் மேற்பரப்பு வெப்பம்.
வெப்பநிலையில் வளரும் மகரந்த சேர்க்கை
தப்பி நிலைக்கும் செடி கொடிகள்
இப்படி நிலையில் மலரும் உதவும்
அப்போது முதலே காக்கும் காடு.
காடும் மலையும் பள்ளமும் மேடும்
நாடும் மனிதமும் உயிரின வேட்கை
பாடும் முறை இலக்கில் இங்கே
ஊடும் பயிரில் உள்ளத்தில் கொள்வோம்.
